ශ්‍රී ලංකාව බ්‍රිතාන්‍ය විසින් යටත් විජිතයක් ලෙස පාලනය කරනු ලැබූ
අවධියේ වතු පාලකයින් හා බ්‍රිතාන්‍ය ආණ්ඩුවේ මෙරට සේවය කළ
ඉහල නිලධාරීන් විසින් මෝටර් වාහන ප්‍රථම වරට මෙරටට ගෙන එන
ලදී. ඒවා ධාවනය කිරීම සඳහා වතු අධිකාරී වරුන් හා වෙනත් ඉහල
නිලධාරීන් විසින් හැකියාවන් පරීක්‍ෂා කර බලා රියදුරන් යොදවා
ඇත.
ප්‍රථම වරට ශ්‍රී ලාංකිකයකු විසින් මෝටර් රථයක් මෙරටට
ආනනය කරන ලද්දේ 1902 වර්ෂයේදීය. ඊ.එල්.එෆ්. ද සොයිසා විසි
න් ඕල්ඩ්ස්මොබයිල් (OLDSMOBILE) වර්ගයේ එම මෝටර් රථය
ගෙන්වන ලදී.
මෙසේ ක්‍රමයෙන් ලංකාවේ මෝටර් රථ ප්‍රමාණය ඉහලයත්ම ඒවා
ලියාපදිංචි කිරීමේත්, රියදුරු බලපත් නිකුත් කිරීමේත් අවශ්‍යතාවය
ඇතිවිය. මේ අනුව බ්‍රිතාන්‍ය ආණ්ඩුව විසින් 1916 අංක 14 දරන පනත
මඟින් පොලිස්පති යටතේ වාහන ලියාපදිංචි කිරීම හා රියදුරු බලපත්
නිකුත් කිරීම ආරම්භ කරන ලදී.
අනුක්‍රමයෙන් ඉහල ගිය මෝටර් රථ
ගමනාගමනය පිළිබඳව සොයා බැලීමට වර්ෂ 1925 දී රජය විසින්
කමිටුවක් පත් කළ අතර මෙම කමිටුවේ නිර්දේශ අනුව 1927 අංක 20
දරණ මෝටර් කාර් ආඥා පනත නීතිගත කරන ලදී.
මෙම පනත යටතේ,
1928 ජනවාරි 01 දින මෝටර් රථ රෙජිස්ට්‍රාර් වරයකු යටතේ මෝටර්
රථ රෙජිස්ට්‍රාර් කාර්යාලය ආරම්භ විය. මෙම කාර්යාලයේ කටයුතු
වූයේ; මෝටර් රථ හා රියදුරන් ලියාපදිංචි කිරීම හා වාර්ෂික ආදායම්
බලපත්‍රය නිකුත් කිරීමට පෙර කුලී කාර් සහ ලොරි පරීක්‍ෂා කිරීමයි.
